میدان تایمز نیویورک و رازهای آن - وبلاگ پوشه

به گزارش وبلاگ پوشه، خوشتان بیاید یا نه میدان تایمز بدون شک یکی از طعنه آمیزترین مکان های نیویورک است. در اینجا می توانید با 9 واقعیت کمتر شناخته شده از این میدان که یکی از معروف ترین معابر جهان است آشنا شوید.

بوق های سرسام آور، بچه ها با لباس های شخصیت محبوب المو (Elmo) و سایر شخصیت های کارتون های دیزنی، توریستان دوربین به دست و خانم های ژست گرفته برای فرصت های عکس گرفتن در محل های عبور عابر پیاده در این محل تنها بخشی از ویژگی هایی ست که میدان تایمز را به عنوان معروف ترین معبر جهان معرفی کرده است و به لطف قرار گرفتن در مرکز خرید شهر نیویورک یعنی منهتن به عنوان یکی از گذرگاه های اصلی شهری برای جابه جایی میلیون ها انسان که چه بخواهند چه نخواهند باید از آن عبور کنند، مورد استفاده قرار می گیرد. این میدان به یکی از محبوب ترین مکان های جهان در اینستاگرام تبدیل شده است، حتی با توجه به این که بسیاری رفتن به این مکان را در نظر ندارند و تصادفی از آن رد می شوند، اما رفتن به این میدان به یکی از پر اهمیت ترین کارهای قابل انجام در نیویورک برآورد شده است به ویژه اگر فرد به عنوان توریست وارد نیویورک شده است؛ اما با وجود همه این ویژگی ها و هرج و مرج دیوانه­وار و ایجاد هراس از مکان های بسته، میدان تایمز یکی از مجذوب کننده ترین مکان های شهر محسوب می شود که پر از تاریخ های نهان و جزئیات فراموش نشدنی است. در اینجا چند واقعیت در مورد پرترافیک ترین منطقه شهر نیویورک آورده شده که ممکن است شما را شگفت زده کند.

یک گوشه از میدان تایمز با اینکه خالی ولی بسیار پرسود است

ساختمان قرارگرفته در گوشه میدان تایمز برای مراسم پرتاب توپ در لحظه تحویل سال نو میلادی شناخته می شود اما در واقع، چیزی بیش از این است. این ساختمان در اصل به عنوان ستاد نشریه نیویورک تایمز در 1904 میلادی (1282 شمسی) ساخته شده بود آن هم زمانی که این منطقه توسعه پیدا نکرده بود. برادران لهمان(Lehman) این ساختمان را در سال 1995 میلادی (1373 شمسی) خریداری کرده و آن را به بیلبورد بزرگ تبلیغاتی امروزی تبدیل کرده اند. املاک جیمزتاون (Jamestown) که 3 طبقه اول و طبقه آخر را اجاره کرده و توپ مراسم سال نو در طول سال در این طبقات نگهداری می شود، در حال حاضر صاحب این ساختمان است. بیشتر طبقات خالی و پوشیده از دیوارنوشته ها و فرسوده است، اما بیلبوردها نصب شده روی این ساختمان خالی از سکنه، سالیانه 23 میلیون دلار درآمد تولید می کنند.

این مکان از سال 1904 میلادی (1282 شمسی) میدان تایمز خواند می شود

منطقه ای که ما آن را به عنوان میدان تایمز می شناسیم تا زمانی که نشریه تایمز ستادش را در سال 1904 میلادی (1282 شمسی) به آنجا منتقل کرد میدان لانگاکر(Longacre) خوانده می شد که آن ها این ساختمان را در سال 1913 میلادی (1291 شمسی) بزرگ تر کردند. برخلاف نامش، این مکان اصلاً یک میدان نیست و هرکسی که این مکان را دیده، می داند که این میدان در واقع یک مثلث است چرا که تئاتر برادوی (Broadway) این مربع را به صورت اریب قطع می کند.

میدان تایمز زمانی مکان مغازه های فروش فیلم و تئاترهای ارزان قیمت بوده است

شما هرگز فکر نمی کردید که این میدانی که در حال حاضر کاملاً بازسازی شده و تغییرات زیادی به چشم خود دیده است در دهه های 60، 70، 80 میلادی مرکزی برای فروش فیلم، شهرفرنگ ها و خانه هایی برای نمایش فیلم های مختلف بوده است و این مکان ها سرتاسر میدان تایمز را پر کرده بودند البته مصرف مواد و وقوع جرم در آن زمان در ای میدان بسیار بالا بود. آن زمان، نیویورک به خاطر تاکسی های زرد و رانندگان تاکسی خاصش، معروف بود و درست زمانی بود که هم توریستان و هم افراد محلی از این ناحیه به دلیل اینکه یکی از خطرناک ترین محل های شهر محسوب می شد، دوری می کردند. در 1981 میلادی (1359 شمسی)، نشریه رولینگ استون (Rolling Stone)، خیابان 42 غربی که به این میدان ختم می شود را ناامن ترین محله در کل آمریکا خواند.

در این میدان تجهیزات صوتی، به شکلی مخفی زیر یک ورودی آهنی مترو نصب شده بود

این موضوع تقریباً غیرقابل توجه است، اما یک سری تجهیزات نصب شده به شکل مخفی که از قفسه آهنی ورودی مترو خارج شده است، وجود دارد. به محوطه مثلثی بین خیابان های چهل و پنجم و چهل و ششم و خیابان برودوی (Broadway) بروید و از نزدیک گوش کنید. هنرمندی ماکس نئوهانس (Max Neuhans) یک بافت لایه ای از صداها که در یک حلقه و به صورت 24 ساعته در روز اجرا می شوند، ایجاد کرده است. این اتصالات به وسیله بنیاد دیا (Dia) نگهداری شده است که در پروژه ای به نام، دیا بیکن (Dia Beacon) در سایر نقاط شهر هم اتصالات و ابداعات هنری را ایجاد کرده است

دیوار نمای هنرمندی به نام روی لینخشتاین ایستگاه مترو این میدان را تزیین کرده است

دفعه بعدی که شما از ایستگاه مترو خیابان چهل و دوم میدان تایمز عبور می کنید، مطمئن باشد که نگاهی به آثار هنری دیواری هنرمندی به نام روی لینخشتاین ((Roy Lichtenstein)) می اندازید. یک هنرمند بومی نیویورکی، لینخشتاین کسی است که نقاشی هایش در گالری موما (MoMa) و موزه مِت(Met) نمایش داده می شود، به این شانس دست پیدا کرد که یک قطعه هنری در مکانی عمومی در ایستگاه مترو این میدان خلق کند. با الهام از کتاب های داستان­های مصور، این نقاشی یک قطار مربوط به زمان های قدیم را نمایش می دهد که در یک ایستگاه زیر زمینی حرکت می کند.

هنوز می توانید بقایای یک تئاتر لوکس، زیبا و قدیمی را در این میدان ببینید

میدان تایمز از اوایل 1900 میلادی، مرکز حوزه تئاتر نیویورک بوده است، گرچه که تئاترها از آن زمان دچار پستی و بلندی های بسیاری شده اند. بسیاری از تئاترهای لوکس و زیبا در اوایل قرن بیستم تبدیل به کاخ های نمایش فیلم پس از دورانی معروف افسردگی شدید (Great Depression) تغییر کاربری داده شده یا خراب شدند، اما همچنان برخی مکان ها هستند که هنوز به عنوان بقایای تئاترهای باشکوه و مجلل قابل مشاهده اند، مانند تئاتر سابق لویس مِی فِیر (Loews MayFair) که هم اکنون به یک مغازه سوغاتی فروشی در خیابان چهل و هفتم و بزرگراه هفتم تبدیل شده است.

این میدان محل ثبت یکی از قدیمی ترین عکس های مشهور تاریخ آمریکا است

همه عکس به یادماندنی از یک سرباز در حال بوسیدن کودکی در دستان یک پرستار در میدان تایمز در پایان جنگ جهانی دوم می شناسند، اما هیچ کس واقعاً نمی دانند که افراد در عکس چه کسانی هستند. آلفرد ایشنستادت (Alfred Eisenstaedt)، عکاس مجله لایف (Life Magazine)، این تصویر فراموش نشدنی را گرفته است، اما او تنها عکاسی نبوده است که در آن روز عکاسی کرده است. هنوز، هویت اصلی این افراد به صورت یک راز حل نشده، به جای مانده است.

یک کافه مخفی که معمولاً محل دورهمی بازیگران تئاترهای برودوی است

این کافه پنهان شده در یک خانه شهری بی نشان در خیابان چهل و ششم غربی با نام کافه سنترال (Centrale) یک پاتوق محبوب برای تئاترهای برودوی مانند الساندرو نیولا(Alessandro Nivola) است. اگرچه رستوران ها و کافه های مخفی بسیاری در نیویورک وجود دارد ولی این کافه تنها کافه مخفی در منطقه تئاترهای به شمار می رود و برای آزادی نظر و راحتی آن شناخته شده است.

میدان تایمز به اندازه ای روشن و نورانی است که از فضای خارج از زمین نیز دیده می شود

اگر شما بعد از ساعات تاریکی از این محل عبور کنید، شما خواهید فهمید که آلودگی نوری در اینجا واقعی است. حتی پس از غروب خورشید، احساس سرزمین آفتابی جاودانه را دارد. در واقع، میدان تایمز بسیار نورانی است، به گونه ای که یکی از اندک نقاطی است که فضانوردان می توانند از فضای خارج از زمین به راحتی آن را تشخیص می دهند.